πρωτολόγιμος

-ον, Α

(ως τιμητικός τίτλος) ο πρώτος ως προς την υπόληψη.

[ΕΤΥΜΟΛ. < πρωτολόγος + κατάλ. -ιμος (πρβλ. εμβόλ-ιμος)].